سفارش تبلیغ
صبا ویژن

انتخاب عنوان تحقیق،بایدها و نبایدها

انتخاب عنوان تحقیق،بایدها و نبایدها

 

بیشتر دانشجویان برای انتخاب موضوع پروژه ها و پایان نامه ها و سمینارهایشان با مشکل انتخاب دست و پنجه نرم می‌کنند. گاهی اوقات انتخاب موضوع تا ترم های پایانی طول می‌کشد و این امر موجب به تأخیر افتادن اتمام دوره تحصیلی می‌گردد. چند نکته درباره انتخاب موضوع پایان نامه توصیه می‌کنیم:

 

1ـ موضوع پایان نامه را هر چه زودتر انتخاب کنید. بهتر است از همان ترم اول دست به کار شوید.

 

2ـ برای اینکه انتخاب موضوع آسان تر شود، توصیه می‌شود تحقیقات کلاسی را مرتبط با گرایشی که قصد پایان نامه نوشتن درباره آن را دارید متمرکز کنید تا ضمن آشنایی بیشتر با موضوع، آشنایی با منابع و…، به انتخاب موضوع نزدیک تر شوید. البته می‌بایست از همان ترم های اول دست به کار شوید. به طور مثال اگر رشته شما ادیان است و قصد دارید تا درباره دین یهود به مطالعه و نوشتن پایان نامه بپردازید، به طور نمونه در درس زبان تخصصی یک متن درباره یهودیت انتخاب کنید و اگر درس مسیحیت دارید موضوع حضرت مسیح در اندیشه یهود را مورد بررسی قرار دهید و حتی اگر موضوع ریزتری در ذهن دارید می‌توانید به صورت خاص موضوعات مرتبط را برای تحقیق انتخاب کنید.

 

3ـ انتخاب استاد راهنمای خوب که بتواند شما را در امر تحقیق و پژوهش یاری کند از موضوعی که مورد علاقه شما است ولی استاد خوبی برای راهنمایی پایان نامه تان نمی‌یابید اهمیت بیشتری دارد. چرا که تحقیق و پژوهش در کنار استادی قوی بی شک در تقویت بنیان های علمی شما تأثیر گذار خواهد بود. صرف داشتن علاقه، برای انتخاب یک موضوع مفید فایده نخواهد بود.

 

4ـ قبل از مطالعه اولیه و اطلاعات کافی از تهیه منابع برای تدوین پایان نامه از طرح موضوع آن اجتناب کنید. ابتدا مطالعات مقدماتی را انجام دهید و چنانچه یقین پیدا کردید که موضوع شما موضوع بکر و قابلیت تحقیق و نگارش دارد آن را مطرح و از آن موضوع دفاع کنید. ممکن است موضوعی را بدون مطالعه مقدماتی طرح کنید و هنگامی که کوچکترین چالش و پرسشی درباره آن مطرح می‌شود از آن منصرف شوید و به سراغ موضوع دیگری بروید که ارزش کمتری نسبت به آن دارد.

 

5ـ ببینید که آیا منابع مورد نیاز برای تحقیق و پژوهش برای موضوع‌تان را در دسترس دارید. چنانچه با بررسی و تأمل مطمئن شدید که منابع کافی برای نوشتن درباره موضوع مورد نظر ندارید موضوع دیگری که برای آن منابع کافی در دسترس دارید انتخاب کنید.

 

 

https://www.goftino.com/c/V8gUw6

گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید


نرم افزارهای رفرنس دهی در تحقیق

یکی از مشکلات عمده ای که پژوهشگران در زمان انجام تحقیق با آن مواجه هستند مدیریت و دسته بندی منابع تحقیق است. در گذشته پژوهشگران زمان زیادی را صرف دسته بندی و ترتیب منابع کرده و همین موضوع زمان زیادی را از تحقیق به خود اختصاص می داد. در حال حاضر هوش مصنوعی این امکان را برای محققان فراهم کرده است تا براحتی بتوانند حجم بالایی از منابع را به راحتی دسته بندی و مرتب کنند. نرم افزارهای مدیریت منابع یا رفرنس دهی (RMS ) به دانشجویان و محققان کمک می کنند تا براحتی منابع مورد نظرشان را در این ابزارها اضافه کنند و بتوانند با چند کلیک ساده در متن تحقیق خودشان قرار دهند. نرم افزارهای رفرنس دهی تنها در نگارش یک تحقیق علمی کاربرد ندارد و میتوان آن را در طیف وسیعی از پروژه ها مانند طرح های کسب و کار، گزارشات علمی و پروپوزال های کاری مورد استفاده قرار داد. شما همچنین می توانید از طریق سرورهای ابری به منابع مختلف دسترسی داشته و مقالات وسیعی را در متن پژوهش خودتان استفاده کنید. ما در این مقاله قصد داریم بهترین نرم افزارهای رفرنس دهی در متون علمی و تحقیقاتی را به شما معرفی کرده و جزئیاتی را در مورد آنها بیان کنیم.

 

به ترتیب بهترین نرم افزارهای رفرنس دهی عبارتند از :

 

1. مندلی (Mendeley): این نرم افزار هم نسخه دسکتاپ داشته و هم نسخه آنلاین آن در دسترس عموم قرار دارد. کاربران می توانند براحتی با سرچ کردن نام نویسنده یا عنوان تحقیق رفرنس مورد نظرشان را انتخاب کنند. روش های مختلف رفرنس دهی در این نرم افزار وجود دارد و هر شخص بنابر صلاحدید و استانداردهای ژورنال می تواند روش مورد نظرش را انتخاب نماید.

 

2. ایزی بایب (EasyBib): این نرم افزار امکان جستجو، امکان نکته نویسی و امکان سایتیشن را برای پژوهشگران فراهم می کند. فرمت های مختلف و بسیار کاربردی از MLA و APA در آن وجود دارد که محققان به راحتی می توانند بین آنها انتخاب درست را انجام دهند.

 

3. اندنوت (End Note): این نرم افزار این امکان را فراهم می کند که محقق بتواند منابع مورد نظرش را علاوه بر رفرنس نویسی در پژوهش، با دیگر نویسندگان به اشتراک بگذارد.

 

4. ریدکیوب پیپرز (Readcube Papers): این نرم افزار رفرنس دهی در پلتفرم آنلاین، ویندوز و موبایل وجود دارد که امکان رفرنس نویسی منابع مختلف را فراهم می کند. این ابزار رفرنس نویسی امکان هشتگ زنی و انتخاب کلیدواژه های موثر تحقیق را نیز فراهم می آورد.

 

5. زوترو (Zotero): این نرم افزار نیز همانند ایزی بایب امکان جستجو، نکته نویسی و به اشتراک گذاری منابع را برای محققان فراهم می کند.

 

6. سای وییل (SCiwheel): این نرم افزار نیز همانند اندنوت و مندلی یک محیط کاربری بسیار ساده و کاربردی در اختیار کاربران قرار می دهد تا براحتی بتوانند منابع مورد نظرشان را در متن تحقیق سایت نمایند.

 

7. رف ورک (RefWork): ابزار رفرنس بسیار تخصصی برای مدیریت منابع، اشتراک گذاری منابع، سایت کردن، تعریف روش رفرنس دهی و ذخیره سازی آن است.

 

8. رفرنس منجر (Reference manager): این نرم افزار قدرتمند توسط سایت تامسون اند رویترز که مجلات ISI را مدیریت میکند، طراحی شده و بسیار کاربردی است.

 

https://www.goftino.com/c/V8gUw6

گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید

 


بایدها و نبایدهای رفرنس دهی

تفاوتی ندارد که یک پژوهشگر حرفه ای در زمینه رفرنس نویسی هستید و یا اینکه به تازگی شروع به نگارش مقاله کرده اید. به یاد داشته باشید که هر فرآیند علمی از قبیل نگارش پایان نامه، نوشتن پروپوزال، آماده کردن یک مقاله علمی و غیره مشتمل بر بایدها و نبایدهایی است که بدون توجه به آن نمی توانید نتیجه مطلوبی بدست آورید. تمامی بخش های یک مقاله علمی از جمله مقدمه، چکیده، ادبیات موضوع، روش تحقیق، نتیجه گیری و رفرنس دهی دارای بایدها و نبایدهایی است که در صورت رعایت کردن موجب بهبود کیفیت آن خواهد شد. در این مطلب سعی می کنیم بایدها و نبایدهایی را در ارتباط با بخش منابع و فرآیند رفرنس دهی ذکر کنیم:

 

بایدهای رفرنس دهی:

 

1. سعی کنید از مانند مندلی، اندنوت و غیره استفاده کنید.

 

2. قبل از آغاز رفرنس نویسی سعی کنید اطلاعات لازم را در مورد روشهای استاندارد رفرنس نویسی بدست آورید. بسیاری از ژورنال ها از روش های خاصی برای رفرنس دهی استفاده می کنند و این روش ها ممکن است در ژورنال های مختلف، متفاوت باشد. حتی دانشگاه ها و موسسات آموزشی نیز، از روش های متفاوتی برای رفرنس دهی استفاده می کنند.

 

3. رعایت اصول نگارشی روشهای رفرنس دهی (Referencing Styles) به صورت کاملا دقیق و مشتمل بر جزییات کامل

 

4. آماده سازی رفرنسها در یک فایل جداگانه پیش از وارد کردن در فایل اصلی مقاله

 

5. مقایسه رفرنس های متنی و لیست رفرنس های پایان مقاله

 

(اصلاح لیست در صورتی که رفرنس های اضافی یا رفرنس های کمتر از متن قرار داده اید-تطبیق دقیق و کامل رفرن متن و رفرنس پایان پژوهش)

 

6. بررسی ترتیب رفرنس ها بر اساس الفبای انگلیسی یا فارسی (حتی اگر از نرم افزارهای رفرنس دهی استفاده می کنید، باز هم چک کردن این موضوع ضروری است)

 

7. نام نویسندگان را از نظر صحیح بودن املای واژگان آنها بررسی نمایید

 

8. زمانی که متن یک مقاله را در تحقیق خودتان می آورید، نباید مفهوم یا محتوای معنایی آن را تغییر دهید( نه کاملا کپی که پلاجریسم شناخته شود نه کاملا تغییر یافته که مفهوم تغییر کند)

 

رعایت بایدها در رفرنس دهی به تنهایی نمیتواند تضمین کننده کیفیت بالای رفرنس ها باشد. محقق باید توجه ویژه ای به اصول مربوط به نبایدهای رفرنس دهی نیز داشته باشد.

 

نبایدهای رفرنس دهی:

 

1. نباید تفاوت های میان رفرنس دهی مقاله، کتاب، پایان نامه، روزنامه یا متون آنلاین را فراموش کنید. هر کدام از این متون روش رفرنس دهی مخصوص به خودشان را دارند.

 

2. فرآیند رفرنس دهی را نباید پس از پایان تحقیق انجام دهید. بلکه در طول فرآیند گردآوری مطالب و نگارش مقاله فرآیند رفرنس دهی را انجام دهید.

 

3. تمامی منابعی که استفاده میکنید را در رفرنس های خودتان بگنجانید.

 

4. منابعی که از آنها استفاده نکرده اید را در رفرنس ها قرار ندهید (برخی از نویسندگان برای سایتیشن این کار را انجام می دهند)

 

5. نقل قول ها را با رفرنس ها اشتباه نگیرید.

 

https://www.goftino.com/c/V8gUw6

گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید


رفرنس دهی بر اساس رشته های علمی گوناگون

رفرنس دهی یا رفرنس نویسی به مجموعه روش هایی گفته می شود که به واسطه آن شخص نویسنده می تواند ایده ها، تحقیقات و دستاوردهای اشخاص دیگر را در کار خودش مورد استفاده قرار دهد. ابداع روش های مختلف رفرنس دهی بیشتر با هدف رعایت حقوق کپی رایت و احترام به ایده ها و خلاقیت دیگران بوده است. فرآیند رفرنس دهی یک ضرورت در نگارش تحقیق علمی است و بدون آن انسجام، منحصر به فرد بودن متن، عدم وجود پلاجریسم، کیفیت بالای مقاله، دستاوردهای جدید و غیره دیگر معنایی ندارد. حال که از اهمیت رفرنس نویسی آگاه شدید، سوال مهم اینجاست که چطور و از کدام روش رفرنس دهی باید استفاده کرد. در حال حاضر بسیاری از ژورنال ها و موسسات آموزشی پیش از نگارش یک مقاله به شما استانداردها و دستورالعمل های لازم جهت آماده سازی مقاله را ارائه می کنند. این دستورالعمل ها معمولا در قالب Author Template یا پیشنویس نویسنده ارائه می شوند که می توانید تمامی جزئیات و استانداردهای مورد نظر یک ژورنال یا موسسه را برای نگارش مقاله، کتاب، پایان نامه و غیره در آن بیابید. اما چنانچه روش مشخصی برای رفرنس دهی در این در دستورالعمل ها پیدا نکردید جای نگرانی نیست. به طور کلی هر رشته تحصیلی به عنوان پیش فرض از یک روش رفرنس دهی استفاده می کند که در ادامه برای شما بیان خواهیم کرد.

روش های رفرنس دهی در رشته های تحصیلی مختلف:

1. روش رفرنس دهی ACS: ابداع شده توسط انجمن شیمی امریکا که این روش به صورت گسترده ای در رشته شیمی کاربرد دارد.

2. روش رفرنس دهی AGLC: رفرنس دهی استاندارد استرالیا برای رشته های حقوق

3. روش رفرنس دهی AMA: ابداع شده توسط انجمن پزشکی امریکا که در رشته های ژنتیک، زیست شناسی و زیر مجموعه پزشکی کاربرد دارد.

4. روش رفرنس دهی AMJ: یک روش رفرنس دهی برای مقالات چاپ شده در رشته مدیریت

5. روش رفرنس دهی APA: ابداع شده توسط انجمن روانشناسی امریکا که در رشته های روانشناسی و تمامی رشته های زیر شاخه علوم انسانی و علوم اجتماعی کاربرد دارد. 

6. روش رفرنس دهی Chicago: ابداع شده توسط دانشگاه شیکاگو که در رشته های انسان شناسی و هنر کاربرد دارد.

7. روش رفرنس دهی CSE: روش رفرنس دهی انجمن ویرایشگران علوم که در رشته های مرتبط با علوم تجربی کاربرد دارد. 

8. روش رفرنس دهی Harvard: یکی از قدیمی ترین روش های رفرنس دهی و پرکاربرد در رشته اقتصاد

9. روش رفرنس دهی IEEE: ابداع شده توسط انجمن برق و مهندسی الکترونیک که در رشته های مهندسی و کامپیوتر کاربرد دارد.

10. روش رفرنس دهی MLA: ابداع شده توسط انجمن زبان های مدرن در امریکا که در رشته های زبان شناسی و ادبیات کاربرد دارد.

11. روش رفرنس دهی Vancouver: این روش به صورت گسترده ای در علوم پزشکی و حوزه سلامت مورد استفاده قرار می گیرد.


https://www.goftino.com/c/V8gUw6

گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید 

 


آزمون ال ست (LSAT)

قبل از سال های 1948 بیشتر مراکز آموزشی و دانشگاه ها سعی می کردند با بررسی معدل و نمرات درسی، دانشجویان حقوق مورد نظرشان را انتخاب کرده و به آنها پذیرش بدهند، اما در اواخر سال 1948 اولین نسخه از آزمون ال ست (LSAT) به جوامع علمی معرفی شد و تصمیم گیران سعی کردند در کنار ارزیابی معدل از نمره این آزمون نیز استفاده کنند.

در سال 1991 تغییراتی در این آزمون ایجاد شد و از آن پس تا به امروز هیچ تغییر دیگری در محتوا و مطالب آزمون ایجاد نشده است و به شکل قدیم در حال برگزاری است. آزمون ال ست (LSAT) شامل 6 بخش می شود که 4 بخش از آن دارای نمره هستند، یک بخش از آن آزمایشی بوده و هیچ نمره ای ندارد و یک بخش دیگر نیز مربوط به نوشتن انشاء و بدون نمره است. نمره این آزمون با توجه به عملکرد رقبای شما در آزمون در محدوده 120 تا 180 دسته بندی می شود.

این موضوع بدین معنا است که نمره ای که شما در آزمون بدست آورده اید، نمره نهایی و پایانی شما نیست و شما باید منتظر عملکرد سایر رقبا باشید تا در قالب نمودار نمره نهایی شما مشخص شود. زمانی که یک دانشگاه درخواست نمره شما را می کند، موسسه برگزار کننده آزمون، تمامی نمرات بدست آمده توسط شما در 5 سال گذشته را برای آنها خواهند فرستاد.

بر اساس تحقیقات انجام گرفته توسط دانشگاه پنسیلوانیا، متقاضیانی که توانسته اند نمره بالایی در آزمون ال ست (LSAT) بدست آورند در نهایت عملکرد بهتری در کلاسهای درس حقوق و کسب معدل بالاتر داشته اند.

آزمون ال ست (LSAT) برای اولین توسط فرانک بولز (Frank Bowles) که مسئول پذیرش تحصیلی دانشجویان حقوق در دانشگاه کلمبیا بود معرفی شد. او به دنبال راهی بود تا بتواند استراتژی رضایت بخش تری برای جذب دانشجویان حقوق پیدا کند و تنها بر معدل و نمره کلاسی اتکا نشود.

بعدها دانشکده حقوق هاروارد و دانشگاه یل (Yale) نیز به این فرآیند پیوسته و طراحی جدید و موثرتری برای آزمون ال ست (LSAT) ارائه نمودند. آزمون ال ست (LSAT) در ماه های ژانویه، مارچ، جون، جولای، سپتامبر و اکتبر و نوامبر برگزار می شود. بر اساس آمار ارائه شده توسط موسسه LSAC در سال 2012 تعداد 129900 داوطلب در این آزمون ثبت نام کرده و این تعداد در سال بعد 16% کاهش داشت.

در سال های بعد نرخ مشارکت در این آزمون به صورت متغیر در محدوده 130 هزار شرکت کننده سالانه افزایش و کاهش داشت است. همانطور که پیشتر بیان کردیم، آزمون ال ست (LSAT) در حدود 3 ساعت و 30 دقیقه است که شما می بایست در قالب آن به 99 تا 102 سوال چند گزینه ای پاسخ دهید. آزمون ال ست (LSAT) شامل بخش های زیر است:

استدلال منطقی (Logical Reasoning): آزمون ال ست (LSAT) شامل دو بخش استدلال منطقی است که برای ارزیابی قدرت تجزیه و تحلیل داوطلبان طراحی شده است. هر یک از بخش های استدلال منطقی در آزمون ال ست (LSAT) شامل 24-26 سوال چند گزینه ای است که معمولا با یک متن کوتاه یا چند جمله آکادمیک شروع می شوند. سوالات این بخش از داوطلب درخواست می کند که فرض نگارنده یا طراح سوال را حدس بزنند و یا نتیجه گیری متفاوتی نسبت نویسنده متن ارائه کنند. این بخش از آزمون به قدرت نتیجه گیری، استدلال و تحلیل بسیار بالایی نیاز دارد.

درک مطلب متون (Reading Comprehension): بخش درک مطلب در آزمون ال ست (LSAT) شامل چهار متن 400-500 کلمه ای است که از هر متن 5-8 سوال پرسیده می شود و مجموعا در این بخش به 26-28 سوال است که در زمان تقریبی 35 دقیقه به آنها پاسخ می دهید. هیچ پیشبینی مشخصی از نوع سوالات و متون آنها وجود ندارد ولی طراحان نشان داده اند که به متون حقوقی و اجتماعی علاقه زیادی دارند.

در سال 2007 بر اساس نظر موسسه LSAC یکی از متون بخش درک مطلب حذف شد و بجای آن سوالات متون مقایسه ای جایگزین شد که در آن دو متن کوتاه ولی مشابه با تفاوت های جزئی به داوطلب داده می شد و از وی سوالاتی مرتبط با آن پرسیده می شد.


بازی منطق (Logic Game): این بخش از آزمون که بسیار شبیه به استدلال ریاضی در آزمون GRE و GMAT است به دنبال قدرت تجزیه و تحلیل ریاضی در شما است. در این بخش سوالات از نوع هوش است و از داوطلب درخواست می شود تا با توجه به اطلاعات ارائه شده، جواب صحیح را انتخاب کنند.

برای مثال از داوطلب پرسیده می شود "اگر 10 نفر در یک مهمانی حضور داشته باشند و 5 نفر آنها از مهمانی خارج شوند و دوباره 15 نفر به مهمانی اضافه شوند و مجددا 11 نفر خارج شوند و...... در نهایت چند نفر در مهمانی حضور دارند" البته این سوال شاید یک سوال ساده در مجموعه آزمون ال ست (LSAT) به نظر برسد و قطعا سوالات ریاضی دشوارتر از این نیز به داوطلبان داده خواهد شد. در مجموع سوالات به دنبال درک مطلب، قدرت تحلیل ریاضی و سنجش هوش ریاضی شما هستند.


قسمت آزمایشی بدون نمره: این بخش از آزمون ال ست (LSAT) همواره وجود داشته است و نمره ای به آن اختصاص داده نمی شود. در گذشته یکی از سه بخش قبلی به عنوان آزمایشی در نظر گرفته میشده است ولی در حال حاضر بعد از سه بخش اصلی آزمون نوبت به بخش آزمایشی میرسد که البته نمره ای به آن تعلق نمی گیرد. هدف از طراحی این بخش، تحقیق و توسعه آزمون برای سوالات آینده است.


بخش انشاء (Writing): آخرین بخش از آزمون ال ست (LSAT) به انشاء اختصاص دارد که همانند بخش قبلی به آن نمره ای داده نمی شود. دو موضوع به شما داده می شود و از شما درخواست می شود که یک انشاء حداقل 400-500 کلمه ای در مورد یکی از موضوعات به انتخاب خودش بنویسد.

همانطور که گفته شد این بخش از آزمون نمره ای ندارد اما زمانی که موسسه بخواهد نمره شما را در اختیار دانشگاه مقصد قرار دهد، متن انشایی که نوشته اید را برای آنها خواهد فرستاد تا خود دانشگاه ارزیابی کار شما و در نهایت پذیرش تحصیلی را پیگیری کند. بر اساس تحقیقات انجام شده 67% از موسسات و دانشگاه های حقوق، از متن انشاء داوطلبان برای بررسی و ارزیابی کیفیت آنها استفاده می کنند.


https://www.goftino.com/c/V8gUw6 

گفتگوی بر خط (آنلاین)-همین الان سفارش دهید